Naucz się na pamięć wiersza lub jego części.
Góry są powalone, zbocza gołe!
Kto wierzy w twoje starożytne piękno?
Gdzie podziała się twoja duma?
Gdzie ucichnie twoje szemranie wiatru,
Kiedy szeleściły liście białego lasu
A stare sosny prychnęły, truskawka?
Gdzie są wasze ptaszki, małe ptaszki, małe ptaszki,
Jak cicho można słuchać każdego ćwierkania?
Gdzie są wasze bestie, zwierzęta, bestie?
Gdzie są jaskinie bestii, ogniska i nory?
Wszyscy upadli; tylko nago na świeżym powietrzu
Zostało kilka szyszek!..
Przycinamy igły, gałązki i szyszki
Słońce piecze bezużyteczny obszar,
Patrząc na to, wydaje się to niepokojące:
Jakby pałac był zbutwiały, spalony,
Jak zamieć po upadku miasta,
To jest jak puszysty farsz!..
Miszkan, kiedyś tak było, proszę bardzo – nawet rzuca się w oczy;
Vat teip bawi moje serce, jestem załamany,
Że nawet gdy miałeś pełne serce, paliłeś więcej niż raz:
Czy stoję tutaj, w lesie, czy na niebie, czy w raju?!
Gdziekolwiek spojrzysz, zawsze jest pięknie: zielono, smukło, czysto!
Gdziekolwiek są porty, zawsze jest słodko: lew morski pociera nos!
Gdziekolwiek słuchasz, zawsze jest fajnie: pluskanie, brzęczenie, krzyki!
Po prostu to czujesz, jest jeszcze spokój: pieści serce, grzmi!
Rozłożone są miękkie łóżka z mchu
Przyciąga głowę do środka i liże, aby można było go dotknąć.