Mësoni të theksoni fjalët. Nënvizoni fjalët dhe më pas kontrolloni veten.
Disa prindër dolën për të korrur thekër dhe e morën fëmijën e tyre në lëmë. E futën në hendek dhe filluan ta prisnin vetë. Tashmë kanë mbaruar prerjen e thekrës, prindërit po shkojnë te djali i tyre. Kur arritën, panë që djali i tyre i dashur ishte zhdukur, në vend të tij ishin shtrirë dy fëmijë. Prindërit qanë dhe i çuan në shtëpi. Të dy u rritën të bukur dhe të fortë si dushqet.
- Tani, nipa, do t'ju jap një kalë dhe një mëz falas.
Djemtë shaluan kuajt dhe u nisën. Ai hipi dhe hipi në udhëkryq. Dhe aty u rrit një lis i trashë. Njëri thotë:
- Ngjisni lopatën nën lëvoren e lisit. Kur të vijmë shpejt e të nxjerrim gjembin nga lëvorja, kush është gjakosur do të ketë fatkeqësi.
Dhe vazhdoi rrugën e tij. Njëri ishte duke hipur mbi kalë, tashmë po errësohej. Ai sheh një dritë të vogël në distancë. Ai u ngjit dhe kërkoi një vend për të qëndruar. Ai u pranua. Ai ngrihet dhe shikon - qeni i tij është zhdukur. Pasi u drejtua, ai vazhdoi të hipte përsëri dhe filloi të errësohej përsëri për të. Ai pa një xixëllonje, kërkoi një natë. Ai u pranua. Kur ngrihet, sheh se shala është bërë gur. Dhe ai ecën përsëri. Ka ardhur nata, ai sheh një dritë. Kur mbërriti, kërkoi një vend për të qëndruar. Ai u pranua. Kur u ngrit, pa se kali i tij ishte bërë gur. Dhe më në fund ai vetë u shndërrua në gur. Vëllai i dytë u nis nga udhëtimi i tij i gjatë dhe hipi te ky lis. Kur erdhi, i nxori sabelat nga lëvorja. E sheh që këmisha e të vëllait është e përgjakur. Pastaj hipi në kalin e tij dhe hipi në këtë rrugë ku kishte hipur i vëllai. Këlyshi i tij vrapoi i pari dhe vrapoi në shtëpinë e parë. Këlyshi vrapoi në kasolle dhe filloi të leh. Një vëlla shikon se si qenush i vëllait të tij bëhet gur. Pastaj mori një kamxhik teli, u nxeh dhe filloi të rrihte shtrigën. Thotë:
- Hape qenushin, nuk të rrah më!
Shtriga hapi qenushin, kalin dhe vëllanë. Të dy vëllezërit u kthyen të lumtur në shtëpi.
